ΜΑΘΗΜΑ Ζ´

Ἔχομεν ἐνταῦθα (we have here) δύο μακράς καὶ παραλλήλους γραμμάς· ἡ γραμμὴ Α εἶναι τόσον (so) μακρὰ ὅσον (as) ἡ γρ. Β· πρὸς τούτοις (moreover) ἡ γρ. Β εἶναι τόσον μ. ὅ. ἡ γρ. Α. Α—B. Πόσον (how) μέγας εἶναι ὁ κύκλος Α; ὁ κύκλος Α εἶναι τόσον μέγας ὅσον ὁ Β. Καὶ ὁ Β;

Εἶναι ἡ γρ. Α τόσον μακρὰ ὅσον ἡ γρ. Β; ἡ γρ. Α δὲν εἶναι, κτλ, ἀλλὰ ἡ γρ. Β εἶναι μακροτέρα τῆς γραμμῆς Α (ἥ, μακρ. ἀπὸ (παρὰ) τὴν γρ. Α). Εἶναι ἡ Ζ τόσον μακρὰ ὅσον Ε; αὐτὴ (it) δὲν εἶναι κτλ. ἀλλ᾿ εἶναι βραχυτέρα τῆς γραμμῆς Ε (ἥ, βραχ. παρὰ τὴν γραμμὴν Ε). Εἶναι Β τ. μ. ὅ. Γ; ὄχι, ἡ γὰρ (for the) Γ εἶναι ἡ μακροτάτη μεταξὺ ὅλων τῶν ἓξ γραμμῶν. Ποῖά ἐστι βραχυτέρα τῆς Δ; Ε καὶ Ζ εἶναι ἀμφότεραι μακρότεραι τῆς Δ. Ποῖά ἐστι ἡ βραχίστη (ἤ, ἡ βραχυτέρα) ἐκ τῶν ἕξ; ἡ μακροτέρα καὶ ἡ πυκνοτέρα;

Ἡ γῆ δὲν εἶναι τόσον μεγάλη ὅσον ὁ ἥλιος· ὁ ἥλιος εἶναι μείζων (μεγαλίτερος) τοῦ Ἑρμοῦ (ἤ, μεγαλ. παρὰ τὸν Ἑρμήν), τῆς Ἀφροδίτης, τῆς Γῆς καὶ τῶν ἄλλων πλανητῶν· ὁ ἥλιος εἶναι τὸ μέγιστον σῶμα (body) ἐξ ὅλων τούτων. Ὑπάρχουσι τόσοι ἥλιοι ὅσαι πλανήται; ὄχι, ὑπάρχει εἷς μόνον (only) ἥλιος.

Τί (ποῖον) εἶναι μακρότερον, ἡ λαμπὰς (ὁ λύχνος) ἢ ἡ ῥάβδος; ἡ ῥάβδος εἶναι μακροτέρα τῆς λαμπάδος, ἡ δὲ λαμπὰς βραχίων (βραχυτέρα) τῆς ῥάβδου. Εἶναι παλάτιόν τι μεῖζον (larger) καλύβης τινός; Τί εἶναι ὑψηλότερον, ἡ καπνοδόχη ἢ ἡ στέγη τῆς οἰκίας; εἶναι ἡ στέγη χαμηλοτέρα (lower); Τί εἶναι μεῖον (smaller, μικρότερον), μία στιγμὴ ἢ εἷς κύκλος;

Ἡ τῆς ἰσότητος σύγκρισις γίνεται διὰ τοῦ τόσος, -η, ον—ὅσος, -η, -ον, so-as. (The comparison of equality is made by the (word) τόσος, etc.)

Ἡ τῆς ὑπεροχῆς τε καὶ ἐλαττώσεως σύγκρισις γίνεται διὰ τοῦ το­ῦ ἐπιθέτου συγκριτικοῦ μετὰ τῆς Γεν. (ἤ, ἀπό ἢ παρά μετὰ τῆς Αἰτ). (The comparison of both superiority and inferiority is made by the comparative of the Adject. with the G. [or, ἀπό or παρά with the Ac.]

Τὸ μὲν ὑπερθετικὸν ἀπόλυτον γίνεται διὰ τοῦ το­ῦ ἐπιθέτου θετικοῦ προηγουμένου ὑπὸ τοῦ ἐπιρρήματος πολύ, λίαν, κτλ, τὸ δὲ ἀναφορικὸν διὰ τοῦ ὑπερθετικοῦ, παραδείγματος χάριν· ἡ πολὺ (very) μεγάλη πόλις· ἡ μεγίστη πόλις. (The absolute superlative is formed by the positive of the adj. preceded by the advb. πολύ, λίαν, etc., and the relative (superlative) by the superlative (of the adj.), for example: the very large city; the largest city)

1. Τόσος—ὅσος. When so-as modify an adj. as “so great” they are advbs. and in the neu. indeclinable, τόσον—ὅσον; elsewhere they must agree with their nouns like adjs. in gender, number, case. After the comparative the construction can be, (a), ἥ, than, with the same case after as before it; (b), the G.; (c), ἀπό or παρά with Ac. Find examples in the lesson.

2. The regular terminations for Comparisons are, (a), -τερος, -ρα, -ρον· τατος, -τη, -τον·  but, (b), -ίων, -ιον, G. -ίονος, κτλ, occur with a few adjs. in ancient Greek where the modern inclines to follow the rule: thus, (a), Ὕψηλός, -λότερος, λότατος· Χαμηλός, κτλ· (b), βραχύς, βραχίων (βραχύτερος), βράχιστος (βραχύτατος)· μέγας, μεῖζων (μεγαλίτερος), μέγιστος (μεγαλίτατος).

3. Adjectives having ε, ι, ρ before the final α, retain the α in the fem.; others become η; hence the accent is different from the masc. and neuter.

4. Distinguish εἰς, into, πρόθεσις, from εἷς, one, ἀριθμετικόν.

5. Λαμπάς (ὅρα μάθ. τρίτον.), ὄν. θηλ. τῆς τρίτης· -πάς, πάδος, κτλ.

6. Ῥάβδος, ου, εἶναι ἀνωμάλως τοῦ θηλ. τῆς δευτέρας· ἄλλα (others) εἶναι, ἡ ἥπειρος, continent· ἡ νῆσος, island· ἡ νόσος, sickness· ἡ ὁδός, road· ἡ τάφρος, ditch.

7. Εἷς, μία, ἕν· ἑνός, μιᾶς, κτλ, ἀριθμητικόν (numeral) can be used for a or an, or the noun stand alone, or be followed by τὶς, τὶ: thus ἓν παλάτιον, παλάτιον, παλάτιόν τι, all mean a palace, but the first is most colloquial (modern) Greek.