ΜΑΘΗΜΑ Γ´

Αὗται αἱ δύο γραμμαὶ εἶνε παράλληλοι καὶ βραχεῖαι. Δύο παράλληλοι γραμμαὶ καὶ δύο μικροὶ, πλάγιοι κύκλοι εἶνε κύλινδρος. Κύλινδρος καὶ αἰχμὴ εἶνε μολυβδοκόνδυλον. Κύλινδρος κάθετος καὶ γραμμὴ βραχεῖα εἶνε λαμπάς. Δύο παράλληλοι, μακραὶ γραμμαὶ καὶ κύκλοι εἶνε ῥάβδος· ῥάβδος δὲ βραχεῖα εἶνε βακτηρία.

Ἐνταῦθα εἶνε τρεῖς γραμμαί. Ἡ πρώτη εἶνε εὐθεῖα καὶ παχεῖα· ἡ δευτέρα εἶνε λεπτὴ καὶ καμπύλη· ἡ δὲ τρίτη εἶνε εὐθεῖα καὶ λεπτή. Ἡ δευτέρα γραμμὴ, ἡ ὁποία¹ εἶνε καμπύλη, εἶνε μεταξὺ τῆς πρώτης καὶ τρίτης, μεταξὺ τῆς παχείας καὶ λεπτῆς. Ἡ πρώτη, παχεῖα γραμμὴ εἶνε ὑπεράνω² τῆς δευτέρας, καμπύλης γραμμῆς. Ἡ καμπύλη γραμμὴ εἶνε ὑποκάτω³ τῆς πρώτης παχείας γραμμῆς, καὶ ὑπεράνω τῆς τρίτης λεπτῆς γραμμῆς.

Ἡ παχεῖα γραμμὴ εἶνε μεταξὺ δύο μεγάλων στιγμῶν.
Ἡ καμπύλη γραμμὴ εἶνε μεταξὺ δύο μικρῶν κύκλων.

Τρεῖς μικραὶ στιγμαὶ εἶνε ὑπεράνω τῆς καμπύλης καὶ παχείας γραμμῆς. Ἡ καμπύλη καὶ παχεῖα γραμμὴ εἶνε ὑποκάτω τριῶν μικρῶν στιγμῶν, καὶ ὑπεράνω τριῶν μικρῶν κύκλων. Τρεῖς δὲ μικροὶ κύκλοι εἶνε ὑποκάτω τῆς παχείας, καμπύλης γραμμῆς.

Δύο πλάγιαι γραμμαὶ ἐπὶ μιᾶς ὁριζοντίου σχηματίζουσι τρίγωνον . Τὸ τρίγωνον ἔχει τρεῖς γωνίας καὶ τρεῖς πλευράς· ἡ γραμμὴ μεταξὺ τῶν γραμμάτων, Α καὶ Β, εἶνε ἡ πλευρὰ ΑΒ, ἀπέναντι τῆς ὁποίας εἶνε ἡ γωνία ΑΓΒ.

Τὸ τρίγωνον εῖνε πλησίον τοῦ τετραγώνου, τὸ τετράγωνον εἶνε πλησίον τοῦ τριγώνου. Τὸ τρίγωνον εἶνε πλησίον τοῦ κύκλου, ὁ κύκλος εἶνε πλησίον τοῦ τριγώνου.

Τὸ τρίγωνον τοῦτο ὑπεράνω τοῦ τετραγώνου ἐκείνου σχηματίζει οἰκίαν· τοῦτο εἶνε οἰκία. Ἡ οἰκία αὕτη εἶνε πλατεῖα, ἐκείνη δὲ ὑψηλή· Ἡ πλατεῖα οἰκία εἶνε χαμηλὴ, ἡ δὲ ὑψηλὴ δὲν εἶνε πλατεῖα, ἀλλὰ στενή. Τὰ μικρὰ ταῦτα εἶνε παράθυρα, τὸ δὲ ἐπίμηκες τετράγωνον εἶνε θύρα. Τὸ τρίγωνον ὑπεράνω τῆς οἰκίας εἶνε στέγη, τὰ δὲ μικρὰ τετράγωνα ὑπεράνω τῆς στέγης εἶνε καπνοδόχαι (ἡ καπνοδόχη). Τὸ τετράγωνον τοῦτο εἶνε τράπεζα· ἀλλ’ ἐκεῖνο εἶνε κάθισμα.

Μικρὰ οἰκία εἶνε καλύβη, μεγάλη δὲ οἰκία, ἡ ὁποία ἔχει πλατέα καὶ ὑψηλὰ παράθυρα, πλατείας θύρας, ὑψηλὴν καὶ πλατεῖαν στέγην, καὶ μεγάλας καπνοδόχας εἶνε ἀνάκτορον.

Μεγάλαι θύραι ἔχουσι δύο φύλλα, τοιαῦται δὲ θύραι (αἱ ὁποῖαι ἔχουσι δύο φύλλα) εἶνε ἐξώθυραι. Μεγάλαι δ’ ἔξώθυραι εἶνε πύλαι.

---

Ἐν τούτῳ τῷ μαθήματι εἰσάγονται δύο ἄλλαι πτώσεις, ἡ γενικὴ καὶ ἡ αἰτιατικὴ τοῦ τε ἑνικοῦ καὶ πληθυντικοῦ ἀριθμοῦ. — (In this lesson are introduced two other cases, the genitive and the accusative of both the singular and plural numbers.)

	Ἐνικός	Πληθυντικός
Γενική (Gen.)	Τούτου τοῦ μεγάλου κῦκλου	Τοίτων τῶν μεγάλων κύκλων
Αἰτιατική (Ac.)	Τούτον τὸν μέγαν κίκλον	Τούτους τοὺς μεγάλους κύκλους

	Ἐνικός	Πληθυντικός
Γενική (Gen.)	Ταύτης τῆς μικρᾶς οἰκίας	Τούτων τῶν μικρῶν οἰκιῶν
Αἰτιατική (Ac.)	Ταύτην τὴν μικρὰν οἰκίαν	Ταύτας τὰς μικρὰς οἰκίας

	Ἐνικός	Πληθυντικός
Γενική (Gen.)	Τούτου τοῦ πλατέος ἀνακτόρου	Τούτων τῶν πλατέων ἀνακτόρων
Αἰτιατική (Ac.)	Τοῦτο τὸ πλατὺ ἀνάκτορον	Ταῦτα τὰ πλατέα ἀνάκτορα

		Ἀρ.	Θηλ.	Οὐδ.		Ἀρ.	Θηλ.	Οὐδ.
Γενική		ἑνός	μιᾶς	ἑνός		τριῶν	τριῶν	τριῶν
Αἰτιατική		ἕνα	μίαν	ἕν		τρεῖς	τρεῖς	τρία
Γενική		δύο	δύο	δύο		τεσσάρων	τεσσάρων	τεσσάρων
Αἰτιατική		δύο	δύο	δύο		τέσσαρας	τέσσαρας	τέσσαρα

Τὰ ἐπίθετα δὲν συμφωνοῦσι πάντοτε μετὰ τῶν ὀνομάτων ὡς πρὸς τὰς καταλήξεις· ἄλλοτε τὰ ὀνόματα καὶ ἄλλοτε τὰ ἐπίθετα, ἢ εἶνε ἀνώμαλα (ὅρα: μέγαν), ἤ κλίνονται κατὰ διαφόρους κλίσεις (ὅρα: πλατύ). (Adjectives do not agree always with their nouns as to their endings; sometimes the nouns and sometimes the adjectives are either irregular [see.: μέγαν], or follow different declensions [see: πλατύ].)

Αἱ (καταχρηστικῶς καλούμεναι) προθέσεις, μεταξύ, πλησίον, ἀπέναντι, ὑπεράνω καὶ ὑποκάτω, συντάσσονται μετὰ γενικῆς. (The [improperly called] prepositions μεταξύ, πλησίον, etc., are construed with the genitive.)

Ἐνταῦθα σημαίνει (means) here.

Ἡ πρόθεσις, ἐπί, μετὰ γενικῆς συντασσομένη σημαίνει upon, οἷον (as)· τὸ μολυβδοκόνδυλον εἶνε ἐπὶ τῆς τραπέζης. (The lead-pencil is upon the table.)

Ἔχει (has), ἔχουςι (have), σχηματίζουσι (form) εἶνε ῥήματα· τὸ πρῶτον εἶνε προσώπου τρίτου, ἀριθμοῦ ἑνικοῦ· τὸ δὲ δεύτερον καὶ τρίτον, τρίτου πλήθυντικοῦ. (Ἔχει, ἔχουσι, σχηματίζουσι, are verbs; the 1st is of the third person singular; but the 2d and 3d of third plural.)

Ἡ ἀναφορικὴ (relative) ἀντωνυμία, ὁ ὁποῖος, Attic ὅς, ἡ, ὅ (who, which), κλίνεται οὕτως (is declined thus).

	Ἀρ.	Θηλ.	Οὐδ.
Ὀν.	ὁ ὁποῖος	ἡ ὁποία	τὸ ὁποῖον
Γεν.	τοῦ ὁποίου	τῆς ὁποίας	τοῦ ὁποίου
Αἰτ.	τὸν ὁποῖον	τὴν ὁποίαν	τὸ ὁποῖον

	Ἀρ.	Θηλ.	Οὐδ.
Ὀν.	οἱ ὁποῖοι	αἱ ὁποῖαι	τὰ ὁποῖα
Γεν.	τῶν ὁποίων	τῶν ὁποίων	τῶν ὁποίων
Αἰτ.	τοὺς ὁποίους	τὰς ὁποίας	τὰ ὁποῖα

ἐπιμήκης (Ἀρ.), ἐπιμήκης (Θηλ.), ἐπίμηκες (Οὐδ.), oblong.

Notes: